อีริคประสูติในปีค.ศ. 1381 หรือ 1382 ที่ปราสาทดาร์โลโว ดัชชีพอเมอเรเนีย (โปแลนด์) เดิมมีพระนามว่า บอกึสเลาว์ เป็นโอรสในวาร์ทิสเลาว์ที่ 7 ดยุกแห่งพอเมอเรเนียกับมาเรียแห่งเมคเลินบวร์ค-ชเวรีน

สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธอที่ 1 แห่งเดนมาร์ก ผู้ปกครองราชอาณาจักรเดนมาร์ก นอร์เวย์และสวีเดน ทรงต้องการให้ราชอาณาจักรของพระนางรวมเป็นหนึ่งเดียวและมีความสงบสุข และทรงเตรียมการไว้เผื่อยามที่พระนางสวรรคต พระนางทรงเลือก บอกึสเลาว์แห่งพอเมอเรเนียเป็นรัชทายาทในราชบัลลังก์ของพระนาง เนื่องจากบอกึสเลาว์เป็นพระนัดดาของอิงเงอบอร์กแห่งเดนมาร์ก ดัชเชสแห่งเมคเลินบวร์ค (ค.ศ. 1347-1370) พระเชษฐภคินีของพระนาง

ในค.ศ. 1389 บอกึสเลาว์ถูกนำตัวมายังเดนมาร์กและได้รับการอภิบาลจากพระนางมาร์เกรเธอ พระนามได้ถูกเปลี่ยนเป็น อีริค เพื่อให้มีความเป็นวัฒนธรรมนอร์ดิกมากขึ้น ในวันที่ 8 กันยายน ค.ศ. 1389 พระองค์ได้รับเลือกให้เป็นพระมหากษัตริย์นอร์เวย์ที่ทิงในทร็อนไฮม์ พระองค์อาจได้รับการประกอบพิธีราชาภิเษกที่ออสโลในค.ศ. 1392 แต่กรณีนี้ยังเป็นที่ถกเถียง

ดยุกวาร์ทิสเลาว์ บิดาของกษัตริย์อีริคสิ้นพระชนม์ในช่วงพฤศจิกายน ค.ศ. 1394 ถึง 23 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1395[2] เมื่อวาร์ทิสเลาว์สิ้นพระชนม์ ตำแหน่งทั้งหมดจึงตกแก่อีริคซึ่งเป็นทายาท[3]

ในค.ศ. 1396 พระองค์ได้รับการสถาปนาเป็นพระมหากษัตริย์เดนมาร์กและจากนั้นคือพระมหากษัตริย์สวีเดน ในวันที่ 17 มิถุนายน ค.ศ. 1397 พระองค์ประกอบพระราชพิธีราชาภิเษกเป็นพระมหากษัตริย์ในทั้งสามราชอาณาจักรนอร์ดิกที่มหาวิหารในคาลมาร์ ในขณะเดียวกันสนธิสัญญาจัดตั้งสหภาพได้ถูกร่างขึ้น และประกาศจัดตั้งสหภาพคาลมาร์อย่างเป็นทางการ แต่สมเด็จพระราชินีนาถมาร์เกรเธอยังทรงเป็นพระประมุขทางพฤตินัยของทั้งสามราชอาณาจักรจนกระทั่งพระนางเสด็จสวรรคตในค.ศ. 1412[4][5][6]